Jazz Middelheim: clicking my brains out

De fotografen mochten geen foto’s maken in de frontstage van Jazz Middelheim gisteren, op uitdrukkelijk verzoek van John Zorn (mijn standpunt daarover volgt later). Daardoor had ik natuurlijk overschot van tijd om rond te lopen. Ik had eerst gedacht om paparazzo te spelen en alle in het publiek loslopende muzikanten te fotograferen, maar (1) er waren er te veel en (2) die mensen willen ook wel eens rustig naar een concert gaan. Dus heb ik maar wat vrienden en collega’s vastgelegd.

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Zoals Frederik, die ik betrapte terwijl hij trachtte een ganse vleesboulette in één keer in zijn mond te steken. En eigenlijk mochten we wel foto’s maken; we moesten dan wel achter deze juffrouw blijven, om het concert vast te leggen.

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Jos en Alex waren daarop voorzien, en hadden lenzen mee die hopelijk veel groter waren dan hun mannelijkheid.

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Deze twee verschrikkelijk fotogenieke mensen zitten nog het ganse festival in het JazzLab Series standje opgesloten. U mag ze voederen.

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

En daar is het hem allemaal te doen. De tent kwam rechtstreeks van Tomorrowland, heb ik mij laten vertellen. Het weer is wat droevig, maar de mensen zijn in opperbeste stemming!

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Er is een fietsenstalling voorzien!

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Gerda was onhoudbaar blij omdat de zon even vanachter de wolken kwam kijken. Een halve seconde na deze foto was de zon weer weg.

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Ze zitten verscholen achter een boom, die twee, met hun rug naar het festival, maar dat is omdat ze de grachten in de gaten houden zodat niemand stiekem en zonder betalen het festivalterrein zou binnenglippen. Ook Phibo was druk in de weer.

Jazz Middelheim door Bruno Bollaert

Geloof het of niet, maar gelijktijdig met de eerste noten van het Masada Sextet, begon het te regenen, om eigenlijk niet meer op te houden tot het gedaan was. Het concert, niet met regenen –hoewel dat ook natuurlijk.

Achteraf gaf Zorn nog een orgelconcert in de protestantse kerk ‘De Olijfberg’, maar ook daar mochten vanzelfsprekend geen foto’s gemaakt worden. Foto’s of niet, gisteren was een schitterende Zorndag. (Nog goed dat het vandaag geen Zorndag was, of ik moest nog een obligate flauwe woordspeling maken ook.)