Hij begon er een beetje uit te zien gelijk John Denver of –godbetert– Elio di Rupo, en dus vonden wij het hoogtijd om hem eens bij de kapper te laten langsgaan. Wachten tot we terug thuis waren, was geen optie. Achteraan zag zijn haar er nog erger uit, zo erg zelfs, dat ik van Tessa geeneens een foto van zijn weelderige haardos op het internet mocht smijten.
Dus ging Tessa –terwijl ik een zeldzaam moment voor mijzelf had– met Henri naar the barber shop three blocks down the road. Hij ziet er weer presentabel uit, en braaf zelfs. Al legt hij gretig zijn gezicht in passende plooien om dat laatste tegen te spreken.
schoon schilderij op zijn arm! maffe kapper!