Solo en big band

De avond begon gisteren met Joëlle Léandre, solo op contrabas. Een fantastisch concert, waarvan ik dik tegen mijn goesting het einde heb moeten missen, omdat ik boven in de domzaal van Vooruit nog foto’s moest gaan maken van de spoken word performance die daar tezelfdertijd plaatsvond. Niet dat die performance niet goed was, maar (1) Léandres kunsten trokken mij meer aan en (2) zo’n performance moet ge van het begin aan mee hebben.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=XSLD-BW7ges&hl=en_US&fs=1&]

Léandre speelde eerst twee ‘gewone’ stukken, nadien dialogeerde ze een protestsong bijeen met haar bas. Als u het fragment bekijkt, zult u het wel met mij eens zijn dat ze met haar instrument in dialoog treedt.

Het was dan ook een gigantische sprong van de intimiteit van de balzaal en de domzaal naar het mega (nuja) gebeuren in de theaterzaal.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=OfdkbsXt0yE&hl=en_US&fs=1&]

Flat Earth Society musiceerde met John Watts van Fisher Z. Ik herinner mij So Long, maar heb verder eigenlijk geen referentiekader om te vertellen hoe de muziek van Watts werd herscheven. Watts kwam in net pak het podium op, kroop rond als een hond, deed schoenen en kousen uit, nadien ook zijn jas, en tegen het einde van het concert stond hij in zijn onderbroek te zingen. Die Engelsen toch.