Métro, boulot, dodo

Laat ons van dit vertrekken:

The great majority of men and women, in ordinary times, pass through life without ever contemplating or criticising, as a whole, either their own conditions or those of the world at large. They find themselves born into a certain place in society, and they accept what each day brings forth, without any effort of thought beyond what the immediate present requires. Almost as instinctively as the beasts of the field, they seek the satisfaction of the needs of the moment, without much forethought, and without considering that by sufficient effort the whole conditions of their lives could be changed. i

Brengt uw leven de vervulling die u ervan verwacht?

  1. Bertrand Russell, Proposed Roads To Freedom, Cornwall Press, Inc, Cornwall NY, 1918

7 gedachtes over “Métro, boulot, dodo”

  1. Ja eigenlijk wel. En ik kan me ook niet echt terugvinden in dit stukje. Ik denk wel degelijk na over wat ik van het leven verwacht en wat ik wil bereiken. En als ik iets wil, ga ik er gewoon voor. En tot nu toe is dat altijd al gelukt.

    Als iemand echter mijn leven zou bekijken, zonder met mij hierover te praten, zou hij misschien concluderen dat ik zo iemand ben, gewoon omdat de keuzes die ik maak behoorlijk in lijn liggen met wat de rest van de wereld doet. Het verschil zit in het feit dat die keuzes heel bewust werden gemaakt…

  2. Ik heb al meer gehad dan ik verwachtte, veel meer, waar ik mij uiterst gelukkig voor prijs. Er zijn mensen die het minder geluk en plezier moeten stellen.

    Maar dan nog heb ik niet het gevoel dat het leven, op dit moment, vervuld is voor mij.

    Ik ben dan ook bezig om mij in de goede richting te wurmen. Althans de richting die ik denk dat de goeie is. Maar het lijkt iets van lange aard te worden, die verandering. En of ik er ga komen ? We shall see…

    Ik vraag mij ook af of dat niet iets is met de leeftijd. Hoe ouder, hoe meer de kansen die ik laten liggen heb aan mij trekken.

Reacties zijn gesloten.