De zon schijnt vanochtend! Niet dat het zal blijven duren, want het weer is hier nogal ‘wisselvallig’. Dat laatste woord is een eufemisme, zelfs voor de mensen die het Belgische ‘klimaat’ gewoon zijn. (Let op het subtiele en totaal overbodige gebruik van de ironietekens-vermomd-als-aanhalingstekens.)
Maar bon, het is hier dus ochtend, terwijl julie stilletjesaan de werkdag afsluiten. Handige truc, die niet geheel klopt, maar haar doel dient: als jullie opstaan, gaan wij slapen, als jullie gaan slapen, zijn wij opgestaan. Berichten in de (jullie) namddag werden hier ’s ochtends gepost, etc. Bel ons dus ook niet voor 17u aub –dan is het hier 8u, heeft iedereen ontbeten, is Tessa gaan werken, en ben ik al terug van het lopen– en dan zijn we bereikbaar tot ge daar gaat slapen. Onze Belgische nummers worden overigens niet beantwoord; we hebben hier een at&t GoPhone chip gekocht.
Maar ’t is hier wisselvallig. En dat, gecombineerd met de jetlag –die er stilletjes aan denkt uit mijn systeem te verdwijnen– is niet meteen positief voor mijn aften. Gans mijn smoelwerk doet weer pijn. Maar geen nood, ik ga er niet over beginnen zagen.
Het weer zag er al goed uit, toen we vanochtend opstonden. Een beetje donker (het was 5u45), maar de wolken waren dunner bezaaid dan gisteren. Wel koud, want toen ik vertrok om te lopen, zijn mijn duimen er zowat afgevroren. Natuurlijk had ik geen handschoenen mee, het is lente! In tegenstelling tot zondag ben ik niet meteen drie kilometer lang een berg afgedaald, maar heb ik mij ertoe gehouden een genummerde straat af te lopen. De hoogteverschillen bevinden zich –zo heb ik ontdekt– voornamelijk in de genaamde straten. Dat zal ons leren redelijk op de top van Capitol Hill een huis te gaan betrekken.
En lap, de zon is alweer weg. Maar kijk, niet dat ik jullie jaloers wil maken, maar de weersvoorspelling gaat hier van zon naar zonniger vanaf vrijdag, met (voorspelde) tempertaturen van gemiddeld 16 tot 18 graden (celcius, ja), terwijl ik bij dezelfde weersvoorspeller voor Gent vanaf vandaag bewolkt zonnig krijg met gemiddelden van 12-13 graden en zo’n wolkje met een bliksemschichtje in vanaf zaterdag. Hey, en daar is onze zon terug!
En terwijl ik dit schrijf zegt de man op de locale radio: “It looks like about 50 right now, it’s gonna climb to 60 aaaaand it looks like 68 on Saturday. Rejoyce! And find your shorts.“
Bruno, ge moet die weersvoorspellers niet altijd geloven hoor. Het was hier vandaag een prima lentedag. Zonnig, aangename temperatuur. Manlief en Janne deden een terrasje, terwijl ik aan het werken was, verdorie!
Maar geniet ervan!
Oh ja: als ik op reis mijn loopschoenen aantrek dan ben ik meestal ook blij met ons platte aardkorst in Vlaanderen!
‘zon’ !
nu dus ochtend (of voormiddag voor diegenen die al iets langer uit de veren zijn), opnieuw een frisse start maar volop zon en de temperatuur in mijn bureau heeft al ruimschoots de 20° C overschreden (maar ik vertik het om de stores dicht te doen, zal het raam wel een beetje open zetten). Laat die vitamine D maar komen!
aften hé, kon er vroeger van meespreken – om één of andere reden is het de laatste jaren gestopt. (nu ik erover nadenk, vanaf het moment dat ik extra magnesium ben beginnen nemen – hm, is er een verband? geen flauw idee)
een soort kwakzalversmiddeltje dat soms hielp, en soms niet, was om er aluinsteen tegen te houden (doe het wel boven een gootsteen of zo, want door het zuur krijg je een enorme speekselproductie). een betrouwbaarder middeltje was een zalf die ik via via had gekregen, het huisrecept van iemands dokter, waarmee je mondslijmvlies aan je kaak leek te kleven, maar het hielp wel, en de zalf had een licht muntachtig aroma – niet geheel onsmakelijk.
alleen – ik heb het recept niet…