“Ze hebben niet eens een auto!”
Buurman was zo gauw of tellen zijn trappen afgestormd toen hij de politieman-met-zwaailicht voor de deur zag. Schijnbaar achteloos maar geheel buiten adem pretendeerde hij verrast te zijn de agent te zien.
“Hoe bedoelt u, meneer”, vroeg de agent vriendelijk.
“Ze laten hier altijd maar auto’s wegtakelen voor hun deur, maar eigenlijk hebben ze zelf niet eens een auto”, legde buurman behulpzaam uit. En ze weigeren halsstarrig mijn cliënteel voor hun poort te laten parkeren, dacht hij er verbolgen bij.
“Dat zal ik meteen even controleren, meneer”, verzekerde de agent, terwijl buurman de straat overvluchtte en in zijn wagen wegkroop. De agent belde aan.
“Dag meneer”, zei hij nog steeds heel vriendelijk, terwijl hij beslist de poort binnenkeek, alwaar hij een wagen ontwaarde. “Is dat uw voertuig?”
“Hier in de garage, bedoelt u? Jawel hoor.”
“Mag ik even de papieren van het voertuig zien, alstublieft meneer? Men heeft mij namelijk verteld dat u niet over een wagen zou beschikken.”
De agent nam snel de papieren door en verontschuldigde zich. “Nee meneer, ik mag niet zeggen wie dat heeft beweerd”, verkondigde hij, daarbij heel subtiel in de richting van buurmans huis kijkend. “Maar ik laat meteen de takelwagen komen. Nog een prettig weekend, meneer.”
Jezus, some people.
ai, was ’t weer van dattum? Nu, misschien moet je overwegen om naast het wegtakelsymbool ook de combinatie van je nummerplaat op je poort te kleven. Dan kunnen ze er écht niet meer naast kijken.
’t grofste is gewoon dat buurman durft te beweren dat jullie geen auto hebben (ik geloof er niets van dat hij dat niet weet) maar ja, van buurman moet je niet veel anders van reactie verwachten zeker?