fashion

Het was een beetje druk gisteren (alweer!), of liever er diende redelijk wat te worden geschipperd. De dag begonnen met pain perdu (wentelteefjes/verloren brood) thuis, daarna hebben we in een winkel bons ingeruild, gegeten op het terras bij de Italiaan waar ze de beste kaaskroketten van Gent hebben (Sirena – Walpoortstraat), mijn meer dan een maand stripachterstand ingehaald bij De Poort, naar huis gesneld, in de rapte het eerste concert van Henri gezien, en dan afgezakt naar een geheime locatie alwaar ik samen met Huug en Jeronimo de Meurtre sous l’escalier (fotografisch) mocht verslaan.

Meurtre sous l’escalier was de voorstelling van de herfst/wintercollectie 2007-8 van Jan Welvaert. Mijn eerste fashion photoshoot, zonder stress, want voor Het Project. (Heb ik al eens gezegd dat Het Project een fantatische leerschool is? De kansen die ik daardoor al heb gekregen –enfin, ik dwaal af.)

Bij het karige licht van twee volgspots met veel flair –want zo hoort het– bewegende modellen vastleggen is geen evidentie. Ik heb eerst een beetje geprutst met Av, maar net zoals bij concertfotografie geeft dat veel te willekeurige sluitersnelheden. Na een minuut of vijf heb ik het algauw op manueel gezet, f/2.8 en een sluitersnelheid die gradueel werd aangepast van 1/40s tot 1/100s als de spot er recht op zat. Alles zonder flits natuurlijk.

Meurtre sous l’escalier (v) Meurtre sous l’escalier (iii) Meurtre sous l’escalier (iv)

In ’t klein zien de meeste foto’s er goed geslaagd uit, maar iets groter blijkt er redelijk veel bewegingsonscherpte in te zitten. Ze staan maar een fractie van een seconde stil, die modellen, en eer je goed gefocust hebt zijn ze alweer weg. Het smaakt in elk geval naar meer. Prachtige modellen, en een ronduit schitterende collectie van Welvaert. Het wordt een warme winter.

Een gedachte over “fashion”

  1. kiekeboe,
    idd, ik zat eht ook nog te denken zonder het project zat ik nog altijd bomen en bloemen te trekken en familieleden bij gebrek aan beters…ik vond het een schitternede ervaring, maar ik was doorweekt van het zweten en de adrenaline om toch op de juiste plaats de juiste kiekjes te kunnen schieten…

    ik kijk al uit naar mijn voeglde modellen, wat moet dat niet zijn in een studio waar ze wel stilstaan in alle mogelijk poses en recht in uw lens kijken en waar je iso 200 kunt gebruiken wegens overvloed aan licht
    …kwijl…

Reacties zijn gesloten.