opkuis

Mijn bureau is een ramp. Normaal gezien ligt alles hier heel ordelijk, op mooie stapeltjes geschikt. Ik vind graag mijn dingen terug, en niet alleen houd ik daartoe wel eens wat lijstjes bij, en staan mijn DVDs, CDs en –in de mate van het mogelijke ook– boeken alfabetisch gerangschikt, ook op het werkvlak ligt alles op een logische manier. Ik ben daar niet eens zo maniakaal in, dat het allemaal op een welbepaalde plaats moet staan of liggen (“neeeeuuuuuuh, dat potlood moet rechts in die beker zitten”), maar ik weet wel wat waar ligt.

Alleen is het nu al een maand geleden dat ik nog eens orde op zaken heb gesteld. Wegens geen tijd, en wegens dat die stapeltjes met strips en CDs toch weg gingen als ik mijn kwartaaloverzichtjes ging schrijven (binnenkort, binnenkort). Maar met de festivals is het er nog niet van gekomen.

De foto’s zijn ondertussen bijna allemaal verwerkt (nog één dag BNRF en dan nog eventueel de analoge), en dan heb ik geen uitvluchten meer. Maar ondertussen zal ik toch maar beter eens de achterstallige rekeningen bijeen rapen. Vóór onze wagen niet meer verzekerd is, of het water wordt afgesloten.