…is half gewonnen

Om de twee dagen moet ik benzine tanken met de motor. Met mijn Gent-Brussel-Gent trajekt rijd ik om de twee dagen 285km, en daarvoor verbruik ik gemiddeld iets meer dan 15 liter.

Normaal gezien vergeet ik zoiets niet. Het is een soort tweedaags ritueel, waarbij ik de ene dag ‘volle gaz’ voorbij Wetteren kan doorrijden, en de andere even een korte pauze neem bij het benzinestation. De motor is dan net goed opgewarmd, dus tegen dat ik weer van de oprit op de autosnelweg zit, ben ik al de 110 voorbij (een goed verstaander etc). Terwijl de automobilisten, die hetzelfde proberen eerst heel goed moeten opletten of ze niet voor de wielen van een vrachtwagen terecht komen.

Vandaag was een voorbij-rij-dag. Dat dacht ik toch, tot ik plots, tussen Wetteren en Aalst, een verklikkerlichtje zag oplichten. Benzine. Shit. In gedachten zag ik me al op de pechstrook –met de helm op (dat is bij wet verplicht)– de motor een paar tientallen kilometers voortduwen tot het volgende pompstation (Grootbijgaarden?).

Ugh. Snelheid naar beneden, toerental naar beneden, lossen die gashendel. Tot ik het Texaco station in Grootbijgaarden zag. Nog even op het gas, en 10 liter bijgetankt (ik ben nogal gehecht aan mijn vaste benzinepomp in Wetteren). Ik ben het vergeten na te kijken, maar ik moet ongeveer 330km afgelegd hebben op één tank.

Wedden dat ik morgen weer vergeet in Wetteren te stoppen?