Beurgh. Ik ben zo misselijk als wat, en ik heb het gevoel een kater te hebben. Terwijl ik pertinent zeker weet dat ik geen kater heb want er is geen alcoholinname geweest.
Vanacht geen oog dicht gedaan. Ik weet niet of het was van mijn maag en darmen die voortdurend lagen te ‘rommelen’ dan wel van de jeuk die ik over mijn ganse lijf had. Rechtstaan ging niet, want ik voelde mij zo ijl als wat. Blijven liggen was de enige optie, vol overgave thinking happy thoughts, zodat ik aub maar in slaap zou kunnen geraken.
To no avail. Ik denk dat ik tussen twee en drie even weg geweest ben, maar daarbij is het dan ook gebleven.
Eurgh (om bij een thema te blijven). ’t Is weer ’t seizoen. Ik sta vol aften, en de pijn is bijwijlen niet te harden. Gisteren dus maar wat serieuze painkillers genomen, en ik vrees dat die kater daar wel eens aan zou kunnen te wijten zijn. Shit. Ik zou effekens een dutje moeten kunnen doen.